Dag 26, 2 augustus 2012

 

Om 5.00 uur ons bed uit. Om kwart voor 6 volgens plan in de auto. Om 6.00 uur de auto ingeleverd, waar we 4035 mijl mee gereden hebben. Omgerekend is dat   6400 kilometer is.

Ik had gisteren al online ingecheckt, dus hoefde alleen de boardingpassen nog uit te printen.

Dus dat leek een fluitje van een cent.....

Echter ze hadden geen enkele printmachines, maar je moest je paspoort door een scanner halen. De scanners deden het niet goed; ook niet met behulp van de stewardess. Nogal wiedes natuurlijk, want ik kan heus onze paspoorten door een scanner halen. Dus moesten we in de rij van de special services. 

Oooooo, mijn voornaam staat verkeerd: er staat ankie ipv anna. Ik had dat nog geprobeerd te laten veranderen, maar dat kunnen ze niet. Bij KLM  hadden ze me verzekerd, dat het geen probleem zou worden. Ze gaf mij als eerste de boardingpass, dan kon ik alvast gaan proberen of het lukte en anders zou ze proberen toch mijn naam te veranderen. Dus liet ik iedereen achter en vertrok. Dat was geen enkel probleem, dus in no time zat ik bij gate 57. Na een tijdje komt Christie eraan: " Mam, je moet komen, want Robert is zijn paspoort kwijt." Robert was al door de douane en was bij het punt aangekomen dat zijn handbagage gecheckt moest worden. Terwijl hij zijn schoenen en vest uitdeed, raakte zijn paspoort kwijt. Alles afgezocht, alle koffers minutieus uitgepakt, maar niks!!!

Het personeel alle bakken laten controleren,alles leek stil gelegd te worden, maar niks!!!

Wat nu ?????

Nog een keer alle tassen uitgepakt, alle mogelijke vakjes binnenste buiten, alle schoenen, vesten, maar niks!!!

Nog een keer gereproduceerd hoe het zou hebben kunnen gebeuren. De man achter Robert had gevraagd of zijn laptop uit de tas moest. Terwijl Robert daar antwoord op gaf, legde hij zijn paspoort op de rand van de lopende band en deed zijn vest uit.

Zou misschien die man het paspoort hebben meegenomen, want hij was half blind en had een witte stok? Christie en ik liepen alle gates af, maar zagen de man niet. Weer terug en ik stelde voor dat Christie en Robert nog een keer op zoek gingen naar de man, want ik wist ook niet hoe hij eruit zag.

En ja hoor, na een minuut of vijf kwamen ze terug met het paspoort. Wat was er nu gebeurd? Het paspoort viel van de rand, de man achter de blinde man raapte het op en gaf het aan de blinde man. Om acht uur was het probleem opgelost en konden we met een gerust hart een kopje koffie drinken.

Om 8.30 geboard. Om 9.00 uur zouden we opstijgen. Daarna kwam het berichtje dat om 9.20 zouden vertrekken. Maar er kwam geen enkele beweging in het vliegtuig. Om 10.00 uur vertrokken we pas. Toen werden we toch wel wat zenuwachtig, want we hadden maar een uur en een kwartier om in Atlanta over te stappen. Gevraagd of we er als eerste uit mochten, maar dat kon niet want er waren meer mensen die nu krap in hun schema kwamen te zitten. Maar volgens de stewardess zou het allemaal wel los lopen. Om 16.45 uur landden we en om 17.00 uur waren we eruit. We dachten dat Delta airlines maar 1 terminal gebruikte, dus dat we snel bij  de nieuwe gate zouden zijn. Maar dat bleek dit keer niet waar te zijn. We moesten van F13 naar F1 lopen en toen naar E8... ..... met de trein!!!!!

Terwijl we door terminal E liepen werden onze namen al omgeroepen. Om 17.20 uur waren we er. Om 17.35 gingen ze vertrekken. Alleen toen ik wilde boarden, was er nog een probleem. Mijn stoel was inmiddels vergeven (wrs omdat ik een andere achternaam heb). Maar dat werd meteen weer opgelost. Onze koffers werden geladen en om 18.00 uur stegen we daadwerkelijk op.

 De horloges opnieuw in gesteld op middernacht.

Om 9.00 uur landden we in brussel en rond half 11 waren we thuis: 18 uur gereisd en 10000 kilometer afgelegd.

we kijken terug op een supermooie vakantie!!!!